Akcja powieści rozgrywa się w północno-wschodniej Norwegii. W historii bohaterki o znaczącym imieniu Liv (liv to „życie”) przeplata się kilka płaszczyzn czasowych. Wątek główny obejmuje zaledwie jeden marcowy tydzień. Rozbijają go wątki retrospektywne, w których Liv powraca w myślach do wydarzeń sprzed roku. Kolejny plan książki to zajścia sprzed ponad stu pięćdziesięciu lat. Liv pisze bowiem rozprawę doktorską o buncie Saamów i przytacza fragmenty autentycznych dokumentów, próbując zrozumieć słynną sprawę rebelii rodzimych mieszkańców Laponii w Kautokeino, brutalnie stłumionej przez władzę. Wartko napisana, nieco baśniowa powieść, łącząca pytania o znaczenie religii i języka z rozważaniami o poszukiwaniu wiary, winie, przebaczeniu i potrzebie empatii.