Henrik Tikkanen, jeden z najbardziej uznanych twórców fińskoszwedzkich, pisarz, malarz, rysownik, opublikował Wojnę trzydziestoletnią w roku 1977, a dwa lata później wydał drugą część opowieści o żołnierzu Viktorze Käppärä, zatytułowaną Po bohaterskiej śmierci. Obie powieści, będące satyrą antywojenną, przywodzą na myśl Przygody dobrego wojaka Szwejka. Skojarzenia takie wywołuje zarówno postać głównego bohatera (prostaczka, który wypełniając rozkaz, tkwi na posterunku przez trzydzieści lat, chociaż wojna już dawno się skończyła), jak i powieściowa rzeczywistość, ujawniająca bezsens i absurdalność wojny, ułudę wszystkich wartości i autorytetów. Obrazoburczą wymowę tych utworów podkreśla język, skondensowany, wręcz aforystyczny, pełen ironii i paradoksów, prowokujący do gorzkiego śmiechu.