Rainer Maria Rilke

(1875–1926)
Poeta austriacki; wybitny reprezentant liryki symbolistycznej; debiutował zbiorem Leben und Lieder (1894); odbył wiele podróży zagranicznych (Włochy, kraje skandynawskie, Hiszpania, Afryka Północna); dojrzała twórczość ukształtowała się głównie pod wpływem zetknięcia się w Lwem Tołstojem, a także dzięki przyjaźni z Augustem Rodinem. Sławę zyskał dzięki opowieści prozą, z elementami balladowymi Pieśń miłości i śmierci korneta Krzysztofa Rilke (1906), wyd. pol. 1919); czerpiąc z doświadczeń symbolizmu francuskiego i tradycji rodzimej, tworzył wyrafinowaną formalnie lirykę, wyrażającą niepokoje egzystencjalne współczesnego człowieka; dominowała w niej tematyka miłości i śmierci (Księgi obrazów, Księga godzin). Do najważniejszych osiągnięć liryki Rilkego należą Elegie duinejskiej (1923, wyd. pol. 1925) i Sonety do Orfeusza (1923, wyd. pol. 1961), autobiograficznapowieść Malte. Pamiętniki Malte-Lauridsa Brigge (1910, wyd. pol. 1927).