Heinrich Wölfflin
(1864–1945)
Szwajcarski historyk sztuki i estetyk, uczeń Jacoba Burckhardta, profesor uniwersytetów w Bazylei, Berlinie, Monachium i Zurychu. Autor wielu opracowań dotyczących sztuki klasycznej, renesansowej i barokowej. W Podstawowych pojęciach historii sztuki (1915) – swojej najbardziej znanej książce – opisał schemat rozwoju form przedstawieniowych w okresie renesansu i baroku, przyczyniając się do upowszechnienia analizy formalnej dzieł sztuki. Inne ważne książki Wölfllina to: Renaissance und Barock (1888), Die klassische Kunst (1899), Das Erklären von Kunstwerken (1921), Die Kunst der Renaissance: Italien und das deutsche Formgefühl (1931) i Gedanken zur Kunstgeschichte (1941).
