Jean-Pierre Richard
(ur. 1922)
Francuski pisarz i krytyk literacki, od 1978 roku profesor Uniwersytetu Paris IV. Związany z tzw. Szkołą genewską oraz jej głównymi przedstawicielami: Georges’em Pouletem, Albertem Béguinen, Jeanem Starobinskim i Jeanem Roussetem. W pracy badawczej nad literaturą XIX i XX wieku zajmuje się przede wszystkim powiązaniami między twórczością pisarzy i ich intymnym doświadczeniem świata.
W Poezji i głębi (1955) rozwinął i udoskonalił metodę badawczą, zastosowaną w pierwszej książce Littérature et Sensation (1954), polegającą na poszukiwaniu „pierwotnej chwili literackiego tworzenia”, chwili, w której projekt literacki stwarza zarówno pisarza, jak i jego dzieło. Opublikował też między innymi: Onze études sur la poésie moderne (1964), Proust et le monde sensible (1974), Quatre lectures (2002), Roland Barthes, dernier paysage (2006), Chemins de Michon Paris (2008).
