Szukaj
Lipiec 2010
Fascynowała za życia, fascynuje wiele lat po śmierci, czego książka Andrzeja Żurowskiego jest doskonałym przykładem. Autor postawił sobie za zadanie opisanie fenomenu talentu, stylu jej aktorstwa. Przeanalizował tysiące dokumentów, wybierał z nich cytaty mówiące o ujęciach kluczowych dla dojrzewającej świadomości artystycznej oraz życiowego doświadczenia. Wystarczy wspomnieć, że Julię, która rzuca z balkonu kwiaty ukochanemu Romeo, grała jako babcia, A Rozalindę, dziewczynę przebraną za młodzieńca z "gołymi nogami", przed sześćdziesiątką. Szekspiromaniak Żurowski napisał kolejną świetną książkę, tym razem o wielkiej artystce, zdolnej niepospolitą urodę i talent wesprzeć żelazną dyscypliną, pracowitością i nowoczesnym myśleniem artystycznym. Książkę, która przywraca wiarę w sztukę teatru, ale też wiarę, że zajęcia historyka ją badającego może być tyleż pożyteczne, co atrakcyjne, jeśli wykonane z talentem. MODrzeJEwSKA ShakespeareStar jest tego dowodem.
MODrzeJEwSKA ShakespeareStar - Elżbieta Baniewicz, Twórczość, 07.2010
Rzadko się zdarza tak umiejętne połączenie trzech różnych światów w jednej książce i równie rzadko z uśmiechem na twarzy podąża się za tak ładnie wymyślonym bohaterem.
Poradnik domowy kilera - Darek Foks, Playboy
Znany z ciętego humoru autor dostarcza przede wszystkim rozrywki,a jego książkę połyka się za jednym posiedzeniem.
Poradnik domowy kilera - Malwina Wapińska, DZIENNIK Gazeta Prawna, dodatek Kultura, 02/04.07.2010
Książka została przez wydawnictwo zakwalifikowana do kategorii czarny humor - ze względu na pokłady ironii (...). Pod tą warstwą jest też jednak groza wojny na Bałkanach, która doprawia Poradnik... goryczą.
Poradnik domowy kilera - Aleksandra Pańko, Przegląd, 11.07.2010
Interesujący jest między innymi rozdział mówiący tak bardzo wymownie o odpowiedzialności mediów – o wykładzie Benedykta XVI w Ratyzbonie w 2006 roku; o niefrasobliwości komentatorów; wreszcie o pewnym zaprzepaszczeniu starań poczynionych przez Jana Pawła II oraz, w rezultacie, nadziei zrodzonej dla relacji chrześcijańsko – islamskich.
Religia, media, mitologia - (dp), Znak, 07/08.2010
Poradnik domowy kilera jest czarną komedią pomyłek. Hallgrímur Helgason, autor bestselleru "101 Reykjavik" napisał książkę na wzór filmowego scenariusza, w którym dominują dialogi i wartkie zwroty akcji. To również niezwykle barwny i nieco satyryczny obraz islandzkiego społeczeństwa, którego częścią są Polacy, Litwini i Rosjanie.
Poradnik domowy kilera - Ewa Koperska, Active
Interesujący jest między innymi rozdział mówiący tak bardzo wymownie o odpowiedzialności mediów – o wykładzie Benedykta XVI w Ratyzbonie w 2006 roku; o niefrasobliwości komentatorów; wreszcie o pewnym zaprzepaszczeniu starań poczynionych przez Jana Pawła II oraz, w rezultacie, nadziei zrodzonej dla relacji chrześcijańsko – islamskich.
Religia, media, mitologia - (dp), Znak, 07/08.2010
Czerwiec 2010
Spostrzeżeniami, które pozwalają na własną rękę szukać symptomów świętego szaleństwa, dzieli się z czytelnikami Cezary Wodziński, autor „św. Idioty”. Rzecz jest znakomita już w konstrukcji. Profesor swoim tekstem mierzy się na słowa i racje z samym Dostojewskim. Daje pisarzowi pierwszeństwo głosu i na początku książki umieszcza jego tekst. Jest to odpowiedź na list adepta sztuki literackiej, który prosił o wskazówki, jak pisać powieść o jurodiwych. Autor „Idioty” przemawia protekcjonalnie. Tłumaczy rzecz – jak daje do zrozumienia – oczywistą: istoty jurodstwa uchwycić się nie da. Udaje, że naprowadza literata na trop, przywołując główne postaci ze swoich powieści. Wprowadza jednak zamęt, bo elementy Bożego szaleństwa dostrzega niemal u nich wszystkich. Z garści rzucanych informacji wyciągnąć można tylko jeden wniosek: na obłęd świętego pomyleńca świat odpowiada nie mniejszym obłędem…
Św. Idiota. Projekt antropologii apofatycznej (wyd. II) - Katarzyna Frankowska , TVP.INFO, 30.06.2010
Być może wybór perspektywy sprawia, że ten przekaz jest tak bezlitośnie intensywny. Dużo bardziej nawet niż przytaczane w książkach relacje historyków.
Nasza klasa - Marek Lechki, Gazeta Wyborcza, 17.06.2010
Praca pod redakcją Kronenberga ilustruje, jak wiele działo się w tej niedużej miejscowości, jak bogate było jej życie polityczne, kulturalne i literackie. Część poświęcona zagładzie może być bardzo trudną lekturą dla polskiego czytelnika. Rzeczowe, szczegółowe, poświęcone konkretnym sytuacjom relacje pokazują często samotność Żydów w obliczu zagłady; samotność, która może obciążać sumienia Polaków.
Zagłada Biłgoraja - Karolina Famulska - Ciesielska, Akcent, 02/06.2010
Maj 2010
Sztuka malarska jest wielkim pięknym kłamstwem: potrafi kolorowymi plamami na płaskiej powierzchni wywołać wrażenie przestrzeni, głębi, a nawet prawdy. Jednak wśród obrazów są przypadki szczególne - anamorfozy, czyli obrazy zniekształcone tak, by dopiero pod kątem lub na nierównej powierzchni ukazywały widzowi to, co naprawdę przedstawiają. Litewski krytyk prowadzi nas przed dzieje tej niezwykłej sztuki.
Anamorfozy - Filip Łobodziński, Neewsweek Polska, 23.05.2010
W tym gąszczu publikacji, omówień, dyskusji warto zwrócić uwagę na książkę Iwony Grodź, skupiającej się na najważniejszym, według mnie również, aspekcie kina Hasa - obrazie. Zresztą to żadne odkrycie, parę lat temu na zajęciach uniwersyteckich omawialiśmy przede wszystkim kompozycję kadrów, szczegóły wnętrz i symbolikę przedmiotów. Teraz to wszystko bardzo rzetelnie zebrane jest w świetnej publikacji Zaszyfrowane w obrazie.
Zaszyfrowane w obrazie - Łukasz Saturczak, Lampa, 05.10
Ta książka jest tak fascynująca jak natura monstrów i dziwolągów. Nietypowo uformowane ludzkie ciało budzi lęk pomieszany ze wstrętem i ciekawością. Nęci i jednocześnie odpycha jako aberracja, odstępstwo od normy, błąd natury, którego i my moglibyśmy przecież paść ofiarą. Dzieje ludzkości znają wiele istot fizycznie wynaturzonych, a Anna Wieczorkiewicz, etnolog, antropolog i filozof kultury, skrupulatnie je zbiera i opisuje.
Monstruarium - Katarzyna Badowska, Gazeta Wyborcza Wrocław, dodatek Co Jest Grane, 28.05.2010
Kwiecień 2010
To jest rodzaj przewodnika, który bardzo szybko pozwala przypomnieć sobie kilka głównych nazwisk i odnaleźć podstawowe informacje, zwłaszcza dotyczące literatur słabiej nam znanych i przede wszystkim uświadomić sobie ich relację do zjawisk znanych dobrze. A więc dowiemy się na przykład, kto jest znaczącym pisarzem albańskim (Ismail Kadaré, zresztą tłumaczony u nas). Ten gruby tom poświęcony Europie jako całości może nie uskrzydla, ale rzeczywiście pokazuje, że wymiana europejska w literaturze istnieje i zawsze stanowiła czynnik rozwoju literatur narodowościowych. I to tak ważny, że o literaturze polskiej w ogóle trudno pisać, nie uwzględniając różnorodnych wpływów i inspiracji. Najbardziej brak u nas świadomości, że wielość i różnorodność jest wartością i należy jej bronić. Jeśli mieścimy się w owej całości europejskiej, to dlatego, że panuje w niej poszanowanie dla pewnych zasad, których nie można zastąpić myśleniem unifikującym.
więcej>>
Literatura Europy. Historia literatury europejskiej - Anna Nasiłowska, Wiedza i Życie, 04.2010
Bataille, mistrz ekscesu filozoficznego, uczy nas również, jak przeżyć "małą śmierć", którą rozumie jako rodzaj wewnętrznego doświadczenia, zatracenia się w pragnieniu i seksualnej gorączce.
Łzy Erosa - Krzysztof Siwczyk, Polityka, 03.04.2010
Łzy Erosa to ostatni, skończony tuż przed śmiercią (1962) tekst Georges'a Bataille'a, pisarza i filozofa piszącego o erotyce, sadyzmie i perwersji. To książka o narodzinach erotyzmu, jego religijnym sensie, zilustrowana dziełami sztuki od prehistorii po XX wiek. Bataille pisze pięknie - niektóre fragmenty to wręcz poezja.
Łzy Erosa - Joanna Ruszczyk, Newsweek Polska, 05.04.2010
Marzec 2010
Jest efektem pracy wręcz benedyktyńskiej i już to budzi szacunek. Co więcej, czyta się ją świetnie i lekko; wciąga jak najlepsza fabuła. Po lekturze całości można ze smakiem wracać do jej fragmentów, by wyławiać interesujące szczegóły i jeszcze raz przyjrzeć się ilustracjom, kadrom z filmów (wiele z nich nie było jeszcze w Polsce publikowanych). Pozostaje żal, że Paweł Sitkiewicz opisał tylko pierwszych 50 lat rozwoju animacji. I nadzieja, że napisze część drugą.
Małe wielkie kino - Beata Zatońska, TVP.INFO, 23.03.2010
Słobodzianek zmierzył się z tematem odważnie, odnajdując właściwą formę dla tej pełnej bolesnych stron opowieści. Powstał najważniejszy polski dramat pierwszej dekady XXI wieku.
Nasza klasa - Tomasz Miłkowski, Magazyn Literacki Książki, 03.2010
Deleuze w swoim fascynującym, ale i nierzadko trudnym wywodzie, porównuje twórców kina do myślicieli. Francuski filozof pokazuje, jak reżyserzy operują obrazami-ruchami oraz obrazami-czasami. Przedmiotem jego zainteresowania są najwięksi: Michelangelo Antonioni, Siergiej Michajłowicz Eisenstein, Jean-Luc Godard, Alfred Hitchcock, Friedrich Murnau czy Pier Paolo Pasolini. Komentując ich działalność, rozwija swoje błyskotliwe argumenty i uwodzi nas urokiem refleksji.
Kino - Marcin Wilk, Dziennik Polski, 18.03.2010
Łzy Erosa to nie książka do jednorazowej lektury. Trzeba ją czytać fragmentami i wracać, by delektować się wagą refleksji i eseistycznym stylem. A równie uprawnione będzie traktowanie jej jako obdarzonego błyskotliwym komentarzem albumu.
Łzy Erosa - Katarzyna Badowska, Gazeta Wyborcza, dodatek Co Jest Grane, 19.03.2010