Wybór tekstów teoretycznych jednego z współtwórców fluxusu, ruchu artystycznego lat sześćdziesiątych, który nawiązując do tradycji dadaizmu, przykładał szczególną wagę do zabawy jako formy najpełniej wyrażającej sztukę. Tytuł jednego z tekstów (Intermedia) podkreśla dążenie artystów fluxusu do rozbijania tradycyjnych i ocenianych jako nieuzasadnione granic między poszczególnymi dyscyplinami sztuki. Nic dziwnego, że to właśnie w atmosferze fluxusu zrodziły się takie zjawiska, jak poezja wizualna, partytury graficzne czy happening, w którym spotykają się malarstwo i teatr. Osobne miejsce zajmują w tym wyborze krytyczne teksty Higginsa na temat postmodernizmu (ponowoczesności), na przekór któremu autor opowiada się za uniwersalną wartością nowoczesności.