Siegfried Kracauer

(1889–1966)

Niemiecki pisarz, dziennikarz, socjolog, krytyk kultury i teoretyk filmu. Z wykształcenia architekt, w latach 1922–1933 współpracował z „Frankfurter Zeitung” jako berliński korespondent. Wybór opublikowanych na łamach tego dziennika esejów ukazał się w tomie Ornament der Masse (1927). W roku 1930 opublikował Die Angestellten – krytyczną analizę rodzącej się właśnie niemieckiej klasy średniej. Od 1933 roku przebywał na emigracji, najpierw w Paryżu, a od 1941 w Stanach Zjednoczonych. Początkowo pracował w nowojorskim Museum of Modern Art. Później dzięki stypendium fundacji Rockefellera i Guggenheima poświęcił się studiom nad filmem niemieckim, czego rezultatem była książka Od Caligariego do Hitlera. Z psychologii filmu niemieckiego (1947, wyd. polskie 1958). Zwieńczeniem zainteresowań filmoznawczych Kracauera stała się opublikowana w 1960 roku fundamentalna praca Teoria filmu. Wyzwolenie materialnej rzeczywistości (pierwsze wyd. polskie 1975). Od roku 1947 Kracauer rozwijał również badania socjologiczne, współpracując z licznymi ośrodkami naukowymi, między innymi z Biurem Stosowanych Badań Społecznych przy Uniwersytecie Columbia. Jego ostatnią książką była History, the Last Thing Before the Last, wydana w Nowym Jorku w trzy lata po śmierci autora.