Cesare Lombroso

(1835–1909)
Włoski psychiatra, antropolog i kryminolog. Ogłosił pierwszą całościową teorię kryminologiczną, mówiącą, że człowiek nie staje się przestępcą, ale się nim rodzi. Uważał recydywistów za odmienny typ biologiczny, poddany regresji ewolucyjnej, i postulował, iż „urodzonego zbrodniarza” można rozpoznać po swoistych proporcjach ciała oraz charakterystycznych jego defektach, charakterystycznych dla ludzi pierwotnych. Koncepcje Lombrosa, choć odrzucone w wieku XX, wywarły znaczący wpływ na medycynę i psychiatrię sądową jego czasów. Wyniki swoich badań zawarł w dziełach: Geniusz i obłąkanie (1864), Człowiek zbrodniarz (1876), Kobieta jako zbrodniarkai prostytutka (1893), Miłość u obłąkanych (1894).