Książka zawiera nigdy i nigdzie przedtem niepublikowane opowiadania Stanisławy Przybyszewskiej, od roku 1921 aż do śmierci związanej z Wolnym Miastem Gdańskiem, którego, jak potwierdzają ustalenia biograficzne, niemal w ogóle nie opuszczała, poświęcając się pracy literackiej.

Niepublikowana wcześniej powieść grozy: zyskujący popularność malarz ratuje życie niedoszłej samobójczyni. Błyskotliwa inteligencja Tamary robi na Gerardzie takie wrażenie, że użycza jej na noc swojego mieszkania. 

Powieść stanowi popis erudycji Przybyszewskiej, zawiera liczne dyskusje o literaturze epoki i aktualnych wydarzeniach politycznych. W warstwie psychologicznej autorka podnosi kwestię depresji i dalekosiężnego wpływu stresu pourazowego na człowieka.