Mario Praz

Światowej sławy uczony włoski, anglista, badacz rozległych obszarów nie tylko literatury anglosaskiej, ale i europejskiej, a także sztuk plastycznych. W takich słowach pisał o sobie: „Kiedy spoglądam wstecz na swoją produkcję pisarską, widzę wyraźnie drogę, jaka prowadziła mnie od jednej książki do drugiej. Zainteresowanie D’Annunziem doprowadziło do studiów nad dekadentyzmem; w jednym z rozdziałów mojej książki na temat Hiszpanii, Penisola pentagonale (1928) jest zalążek tomu Zmysły, śmierć i diabeł w literaturze romantycznej (1930; PIW 1974). Praca nad XVII-wiecznym poetą angielskim Crashawem, w Secentismo e marinismo, pchnęła mnie do badań nad emblematami (Studi sul concettismo, 1934); ciekawsze zaś jest źródło moich zainteresowań stylem empire, zrodziło się ono bowiem wówczas, gdy jako chłopiec otrzymałem prezent w postaci mebla z tamtej epoki, a zaowocowało publikacją pt. Gusto neoclassico (1940) […] Studia nad neoklasycyzmem i eseistyka dostarczyły natchnienia do książki Casa della vita (1958), która w ramach pewnego rodzaju inwentarza (w typie La Maison d’un artiste Edmonda de Goncourt) zawiera elementy autobiograficzne i eseistyczne”.