Pomysł Słownika wyrósł z doświadczeń przeciwstawnych: z poczucia bogactwa i poczucia niedostatku. Terytorium schulzologii powiększa się coraz bardziej. Ten rozrost wyraża się w mnogich, nierzadko ekscentrycznych interpretacjach, w licznych pracach cząstkowych i szczegółowych. Brak jednak ciągle, pośród tego, co się o Schulzu pisało i pisze, ujęć syntetycznych.

Próbą takiego ujęcia jest właśnie Słownik, starający się ukazać rozległość i wielotorowość myśli schulzologicznej. Składa się na niego blisko trzysta haseł omawiających nie tylko "życie i twórczość" Schulza, ale też "legendę" pisarza "recepcję" jego dzieła. Znalazły się tu również hasła osobliwe, hybrydyczne o niejasnym (lub zawikłanym) odniesieniu, ukazujące ekscentryczne zachowania badaczy i interpretatorów dzieła Schulza. To ich głosy nadały Słownikowi ostateczną tonację.