„Teraz, gdy mojej mamy już nie ma, ubolewam, że tak niewiele wiem o jej młodości i że nie zdołam już o tym z nią porozmawiać. Z tamtych czasów pozostały po niej jedynie dzienniki z lat szkolnych, listy z początku małżeństwa, trochę zdjęć oraz nieliczne dokumenty. Brakuje jednak opisów czy też objaśnień, które pomogłyby zrozumieć wpisy w dzienniku, rozszyfrować, kto jest kim na fotografiach, zapełnić białe plamy. Część dokumentów zaginęła lub uległa zniszczeniu w czasie wojny, gdy rodzice w pośpiechu uciekali przed okupantem. Tak było między innymi podczas przeprowadzki z Trok do Wilna. Rodzice opuścili wagon pociągu i schronili się pod mostem, aby uchronić się przed nalotem. Obawiając się przeszukania, ukryli dokumenty i listy w przęśle mostu. Nigdy nie wrócili w tamto miejsce i nie odnaleźli papierów. Listy ojca do mamy, zamieszczone w tej książce, zachowały się jedynie dlatego, że babcia Bronisława Prusakowska zabrała ze sobą ocalałe dokumenty rodzinne, gdy wracała z Kresów do Polski w 1946 roku".
[ze Wstępu Andrzeja Macura]