Jerzy Grotowski, jeden z najwybitniejszych artystów światowego teatru w XX wieku, był człowiekiem spotkań. Można powiedzieć, że jego droga w sztuce realizowała się poprzez spotkania z ludźmi.

Zbiór esejów jednego z najlepszych polskich teatrologów.

Studia zebrane w niniejszym tomie obejmują takie zagadnienia, jak: polska recepcja opery pekińskiej i japońskiego teatru nō, wizyty zespołów kabuki.

Pierwsza część opracowania poświęconego polskim kontaktom z teatrem azjatyckim. Niniejszy tom zawiera kronikę dokumentującą pobyty twórców i zespołów z Chin, Japonii, Indii czy Indonezji w Polsce.

Monografia „studia” i „laboratorium” teatralnego w rosyjskiej kulturze XX wieku.

Wychodząc od Mickiewiczowskich Dziadów, autor powraca do rytualnych korzeni teatru, do Dionizosa, ale i do Ojców Kościoła. Książka przełomowa w historii polskiej teatrologii.

Książka ukazująca punkty wspólne mistyki religijnej, mistyki współczesnych ruchów teatralnych oraz dramatów mistycznych Juliusza Słowackiego.

Książka poświęcona artystycznej przyjaźni Ireny i Tadeusza Byrskich z Jerzym Grotowskim, poszerzona o korespondencję pomiędzy Grotowskim a Byrskimi z lat 1960–1996.

Monograficzne omówienie teatralnej historii tytułowej bohaterki Gombrowiczowskiego dramatu.