Wszyscy znają dziś fotografię żydowskiego dziecka z warszawskiego getta: z biegiem czasu jej bohater stał się „ikoną” Shoah. Często reprodukowana na pierwszych stronach czasopism i okładkach książek, stała się źródłem inspiracji dla artystów, podlegała też przekadrowaniom, które uczyniły z niej obraz współczucia pozbawiony jakiegokolwiek odniesienia do oprawców. Frédéric Rousseau dekonstruuje i interpretuje tę historyczną opowieść od roku 1943 do dzisiaj i zastanawia się nad naszym stosunkiem do tego obrazu, który jest już częścią naszej zbiorowej pamięci i na który patrzymy, nie widząc go.   

Recenzja Agnieszki Pajączkowskiej na stronie publica.pl    
Recenzja Krzysztofa Ratnicyna na stronie kultura.wp.pl