Szukaj
Sierpień 2021
Książka nie jest chronologiczną biografią, a każdy jej rozdział porusza nowy wątek. Pianistka wspomina ważne dla siebie miejsca, takie jak rodzinny Gdańsk, osoby: rodziców, babcię Salomeę, artystów: Dang Thai Sona, Witolda Lutosławskiego, Andrzeja Panufnika, Jerzego Maksymiuka. Opowiada o swoich pedagogach, konkursach i nagraniach, w których brała udział, o fortepianach, na których grała.
forte-piano — Olga Łozińska, e-teatr, 08.2021
O strukturze urbanistycznej współczesnego miasta i założeniach pierścieniowych, które ją wyznaczają rozmawiamy z Łukaszem Bugalskim, autorem książki „Planty, promenady, ringi. Śródmiejskie założenia pierścieniowe Gdańska, Poznania, Wrocławia i Krakowa” wydanej przez Fundację Terytoria Książki (dystrybuowanej przez wydawnictwo słowo/obraz terytoria).
Planty, promenady, ringi. Śródmiejskie założenia pierścieniowe Gdańska, Poznania, Wrocławia i Krakowa — wywiad z autorem, Informator Stolicy, 08.2021
Od poniedziałku (30.08) prezentujemy eseje znakomitej pianistki Ewy Pobłockiej. "Forte-piano" to opowieści o relacjach z wielkimi artystami, takimi jak jej matka Zofia Janukowicz-Pobłocka – znakomita śpiewaczka operowa, a także Witold Lutosławski, Dang Thai Son i Jerzy Maksymiuk. Wybrane fragmenty czyta Marzena Trybała.
forte-piano — Polskie Radio | Dwójka, To się czyta latem, 08.2021
Zaczytane Trójmiasto to cykl, w którym rekomendujemy trójmiejskie nowości książkowe. Tym razem postanowiliśmy polecić wam lektury spod znaku poezji: liryczne utwory wierszowane, a także utwory liryczne pisane prozą, takie jak poematy. Poezja jest gatunkiem, który uważany jest za wymagający i trudny w odbiorze, jednak posiada szerokie grono wielbicieli. Współczesne formy poetyckie przybierają różne formy, dlatego zachęcamy do ich czytania i poznawania, zwłaszcza że w Trójmieście nie brakuje poetek i poetów.
Czytająca list i inne wiersze x Wybór wierszy / Selected Poems — Zaczytane Trójmiasto, poleca Magdalena Raczek, Trójmiasto.pl, 08.2021
Polska jest krajem duchowo martwym, naszą duchowość zdeptał i wymazał Kościół. Jeśli wiara to klucz, żeby organizować władzę nad nami to jestem człowiekiem niewierzącym. Filozof, były dominikanin Piotr Augustyniak, autor głośnego eseju „Jezus Niechrystus”, w rozmowie z Arturem Nowakiem wyjaśnia co rzeczywiście mówił Jezus a co mu przypisano wiele lat po jego śmierci. Paradoks polega na tym, że poznanie tej postaci w Kościele jest niezwykle trudne, bo Jezus był antykościelny.
Jezus Niechrystus — rozmowa z Arturem Nowakiem, 08.2021
Nad wyraz ciekawe są też rozważania na temat tego, że zarówno władza, jak i miłość (czy choćby, jak mi się wydaje – miłosne uniesienie) domaga się wyznań (I, s. 49). Wyrywa je z gardeł, niezależnie, czy imperatyw przychodzi z zewnątrz, czy jest też wewnętrzy, powoduje, że wyznajemy.
Foucault pokazuje, jak wokół seksu narasta narracja. Buduje się teoria erotyki, powstają całe moduły tekstu, wyznań, obrazów. Seks nie jest jedynie (czy „aż”) aktem płciowym, ale wszystko dookoła niego nabiera kluczowego znaczenia, staje się jego częścią, nierozerwalnie się z nim łączy. Filozof oczywiście świadomie używa słów „seks” i „seksualność”, żeby nie wejść na teren rozważań o erotyzmie, trudach transgresji itd. – tym zresztą zajmie się Georges Bataille, ale już sam seks niesie ze sobą tak wielkie brzemię znaczeń kulturowych i religijnych, że nie sposób mówić o seksie, nie mówiąc, de facto, o wszystkim.
Historia seksualności. Tom 1-2: 1. Wola wiedzy, 2. Użytek z przyjemności — recenzja Sabiny Strózik, pt. Rządy żądzy, ArtPapier, 08.2021
Lipiec 2021
Sposób, w jaki Dżabagina pisze o jednej z najciekawszych pisarek XX wieku, pozwala sądzić, że emocjonalne zaangażowanie w procesie powstawania biografii okazuje się niezbędne i gwarantuje lepsze rezultaty niż chłodne referowanie wyników badań. Autorka Kalkowskiej udowadnia, że zajmowanie się biografią wymaga przede wszystkim delikatności i empatii. Bycie rzecznikiem czyjegoś talentu to zarówno przywilej, jak i zobowiązanie, o czym Dżabagina pamięta, nie tylko formułując podziękowania dla wnuka pisarki, lecz również rekonstruując każdy szczegół mający niebagatelne znaczenie dla powodzenia biograficznego śledztwa.
Kalkowska. Biogeografia — recenzja Andrzeja Juchniewicza, pt. Powroty Kalkowskiej, Nowe Książki, 7-8/2021
Publikowane pośmiertnie listy pisarzy niemal zawsze są lekturą fascynującą, ponieważ ukazują twórców z innej, bardziej ludzkiej perspektywy, stanowią także ważną, bo spisywaną na bieżąco, relację niezwykłych świadków epoki. Do rąk polskiego czytelnika trafia niesamowity dokument – seria listów pisanych w latach 1945–1959 przez dwóch wybitnych intelektualistów: Alberta Camusa i Nicolę Chiaromontego. Z jednej strony mamy do czynienia z epistolarną historią przyjaźni, z drugiej zaś – z unikalną diagnozą stawianą powojennemu światu. Dowiadujemy się, w jak dużym stopniu pisarze żyli problemami, skażonego dwiema wielkimi wojnami XX wieku.
Korespondencja 1945–1959 — Magdalena Śniedziewska, recenzja pt. Wolność, przyjaźń i morze, Nowy Napis, 07.2021
Jest rzeczą zaskakującą, że Polska nie wydała ani na polu teologicznym, ani literackim własnego, nadwiślańskiego portretu Jezusa. Jakby Polska tak silnie przesiąknięta chrześcijaństwem i Kościołem, nie posiadała języka do wypowiedzenia własnego doświadczenia. Być może nie zostaliśmy aż tak silnie dotknięci kulturowo, a języka nie wykształciliśmy, bo wielkie tematy religijne raczej powtarzamy niż konstruujemy – ale to oczywiście temat do osobnych rozważań. Sytuacja właśnie uległa zmianie. Jest rok 2021, a w Polsce podtapianej przez kolejne fale koronawirusa pojawia się on, król niekoronowany, Jezus Niechrystus.
Jezus Niechrystus — Marcin Cielecki, recenzja pt. Niekoronowany król życia, Nowy Napis, 07.2021
Recenzowana pozycja to książka, która jest raczej kopalnią kontekstów, przestrzenią do odkrywania tego, co w danym momencie nas interesuje, czasem kierująca nas w stronę, której zupełnie się nie spodziewaliśmy. Należy do niej po prostu wracać w razie (raczej naukowej) potrzeby. Dlatego pozwolę sobie omówić tylko dwa momenty lektury, które wywarły na mnie największe wrażenie. Resztę warto odkryć samemu.
Bruno Schulz w oczach współczesnych. Antologia tekstów krytycznych i publicystycznych lat 1920-1939 — Dariusz Żółtowski, Kwartalnik Kulturalny Nowy Napis, 07.2021
Czerwiec 2021
Gdańskie wydawnictwo słowo/obraz terytoria wydawało i wydaje literaturę — pod różnymi względami — ekskluzywną.
Recenzja obejmuje też inną książkę z serii 10/17 — Tajemnice konfesjonału.
Nimfomania, czyli Traktat o szale macicznym — Dziennik Trybuna, 06/2021
Pierwszą książkę, którą, zainspirowany Alexis, chcę państwu dzisiaj polecić, jest ta napisana przez Łukasza Bugajskiego i wydana przez słowo/obraz terytoria pod tytułem „Planty, promenady, ringi". Traktuje ona o śródmiejskich założeniach pierścieniowych czterech polskich miast: Gdańska, Krakowa, Wrocławia i Poznania. W tym pięknie wydanym i ilustrowanym tomie znajdziemy fascynującą opowieść (z planami i zdjęciami) o niemieckiej przebudowie Poznania, która rozpoczęła się zaraz po drugim rozbiorze Polski, kiedy to Poznań zamienił się w Posen.
Planty, promenady, ringi. Śródmiejskie założenia pierścieniowe Gdańska, Poznania, Wrocławia i Krakowa – Mike Urbaniak, Gazeta Wyborcza, 06.2021
Eseje zebrane w tomie Róża losu to zupełnie inna sprawa. Są to przemyślane, nieprzypadkowe wypowiedzi pisarza, dla którego europejski i hellenistyczny kontekst kulturowy miał pierwszorzędne znaczenie i który postrzegał własną twórczość jako godzenie indywidualnego daru poetyckiego z odziedziczoną, stale jednak rewidowaną tradycją literacką. Bzinkowski, który na potrzeby polskiego wydania dokonał wyboru z oficjalnej trzytomowej edycji pism krytycznych Seferisa, przygotował książkę bardzo starannie.
Róża losu. Eseje wybrane — recenzja Jacka Gutorowa, pt. Prosty świat, Przegląd Polityczny, 06.2021
Polecam książkę „Jezus Niechrystus”, bowiem stanowi ona cenny wkład do unikanej publicznie dyskusji dotyczącej statusu jednej z najważniejszych – jeśli nie najistotniejszej – postaci w duchowo-moralnej genealogii Europy. Zarzuty dotyczące rzekomej nieoryginalności uznaję w znacznej części za małostkowe, bowiem na prace Augustyniaka trzeba patrzeć przez filtr polskiego katolicyzmu i osobistego zmagania się autora z naszą rodzimą formą chrześcijaństwa. Jej niewzruszeni obrońcy podobne próby remitologizacji Jezusa dotychczas zbywali najczęściej jako „zagraniczne fanaberie”, którym nie warto poświęcać czasu i uwagi. Póki co Augustyniakowy „Jezus Niechrystus” pozostaje świadectwem, iż pewna forma naiwnych pseudodyskusji uwięzionych w społecznych bańkach powinna odejść do lamusa. Tylko przerwanie hegemonii oderwanego od życia nabożnego monologu możemy uznawać za obopólnie ożywcze – w tym się z Augustyniakiem zgadzam całkowicie. To z pewnością pozostanie korzyścią dla nas wszystkich. Amen.
Jezus Niechrystus — recenzja Michała Kazimierczuka, ArtPapier, 06.2021
Książka Łukasza Bugalskiego „Planty, promenady, ringi” traktuje o historii, można ją jednak uznać także za ciekawy przyczynek do debaty nad przestrzeniami publicznymi w mieście. Okazuje się, że już dawno temu nie traktowano ich jako dodatku czy dzieła przypadku, ale integralną część miejskiej urbanistyki. — czytamy we wstępie recenzji autorstwa Anny Cymer.
Planty, promenady, ringi. Śródmiejskie założenia pierścieniowe Gdańska, Poznania, Wrocławia i Krakowa — Anna Cymer, Architektura & Biznes, 06.2021
Maj 2021
Odważna, buńczuczna i bezkompromisowa – tak można byłoby określić Marię Jaremę, rzeźbiarkę, malarkę i scenografkę. W podcaście rozmawiamy o tej wyjątkowej artystce z Agnieszką Daukszą, redaktor merytoryczną książki „Maria Jarema: wymyślić sztukę na nowo”. Tom zawiera niepublikowane dotąd teksty Jaremianki i eseje o jej twórczości. (…)
W podcaście przybliżamy postać Marii Jaremy. Artystka bez wątpienia wyprzedzała swoje czasy uważając, że tylko sztuka abstrakcyjna jest w stanie w pełni oddziaływać na odbiorców. Była krytyczką (soc)realizmu i wszelkiego rodzaju sztuki przedstawiającej. Jednocześnie nie bała się mówić, co myśli. Zasłynęła z przekonania, że odwiedzający galerię sztuki nie powinni się w niej dobrze bawić, tylko przeżyć doświadczenie estetyczne.
Maria Jarema: wymyślić sztukę na nowo — Audycje Kulturalne, rozmowę z A.Daukszą prowadziła Katarzyna Oklińska, 05.2021
Piotr Augustyniak opowiada o postaci jaką według jego książki i poszukiwań był Jezus Niechrystus. Bez obaw jednak, w naszej rozmowie odnajdą się moim zdaniem i osoby wierzące i niewierzące, choć pewnie część spośród Was nie przyjmie niektórych tez Piotra. Kim był Jezus? Które fragmenty ewangelii mogą sugerować jego faktyczne słowa? Co wspólnego z Jezusem mają pojęcia: chronos, kairos i aion? Zapraszam na bardzo ciekawą rozmowę o Jezusie, wierze, kościele, religii i szukaniu Boga.
Jezus Niechrystus — rozmowa z Karolem Paciorkiem, Imponderabilia, 05.2021
Rozdział trzeci ujawnia w pełni to, co czytelnik zauważa od pierwszych stron książki, czyli niebywałą dbałość autora o słowa, i to dbałość rozumianą nie tylko jako uwagę przykładaną do wyboru właściwych środków przekazu, ale autentyczną troskę o znaczenia. W rozdziale tym centralne dla rozważań słowo uchodźca oraz inne słowa bliskoznaczne i tkane przez nie siatki znaczeń zostają obejrzane niemalże pod mikroskopem. To zatrzymanie się i pochylenie nad słowami, drzemiącymi w nich znaczeniami rozpoczyna się od samego uchodźcy.
Tratwa Odysa. Esej o uchodźcach — Magdalena Malinowska, „Opowieść o domu, gościnności, uchodźcach i nas samych”, ArtPapier.pl, 05.2021
Kwiecień 2021
Okalają centra miast, określają ich strukturę urbanistyczną i wpływają na codzienne życie mieszkańców. Planty, promenady i ringi – które autor nazywa ogólnie założeniami pierścieniowymi – są charakterystyczne dla wielu polskich miast. O nich, a także o koncepcji miasta 15-minutowego oraz kopenhagizacji opowiada na antenie Radio Gdańsk. Audycję prowadzi Iwona Demska.
„Jezus Niechrystus” nie jest swobodnym strumieniem świadomości, lecz uporządkowanym wykładem, który ma za zadanie przekonać czytelnika do opinii autora. Wykorzystuje w nim źródła z historii kultury europejskiej. Od literatury patrystycznej, przez filozofię średniowieczną, literaturę nowożytną, aż po Nietschego i Heideggera – pisze Juliusz Gałkowski w recenzji książki „Jezus Niechrystus” autorstwa Piotra Augustaniaka, wydanej dzięki staraniom wydawnictwa słowo/obraz terytoria.
Jezus Niechrystus — Juliusz Gałkowski, Teologia Polityczna, 04.2021